ศักยภาพในการพัฒนาไปสู่การเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของมหาวิทยาลัยภาครัฐและภาคเอกชน

การศึกษาเกี่ยวกับศักยภาพในการพัฒนาไปสู่การเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของมหาวิทยาลัยภาครัฐและภาคเอกชน มีลักษณะเป็นการวิจัยเชิงสำรวจ โดยมีจุดมุ่งหมายในการประเมินภาพรวมของศักยภาพในการพัฒนาไปสู่การเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของมหาวิทยาลัยภาครัฐและภาคเอกชน และศึกษาปัจจัยด้านวัฒนธรรมองค์การที่มีผลต่อการพัฒนาไปสู่การเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ รวมถึงศึกษาผลของการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ต่อผลการปฏิบัติงานในรูปของความพึงพอใจในการทำงานของพนักงาน ซึ่งในการสร้างกรอบแนวคิดในการวิจัยนี้ ได้ใช้แนวคิดและหลักการเกี่ยวกับเรื่อง องค์การแห่งการเรียนรู้ วัฒนธรรมองค์การ และการจูงใจในการทำงานจากการเก็บข้อมูลในคณะต่างๆของมหาวิทยาลัยในเขตกรุงเทพมหานคร ทั้งภาครัฐและภาคเอกชน จำนวน 24 สถาบัน ผลการวิเคราะห์พบว่า ความเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ส่งผลบวกต่อความพึงพอใจในการทำงานของพนักงาน และคณะที่มีวัฒนธรรมองค์การแบบสร้างสรรค์ จะมีความเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้และมีความพึงพอใจในการทำงานของพนักงานมากกว่าคณะที่มีวัฒนธรรมองค์การแบบปกป้อง (ปกป้องเชิงรับและปกป้องเชิงรุก) และเมื่อวัดระดับความเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของมหาวิทยาลัยทั้งในภาครัฐและภาคเอกชนเปรียบเทียบกันแล้ว พบว่าไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ โดยทั้งภาครัฐและเอกชนมีองค์ประกอบของการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้อยู่ในระดับปานกลาง และต่างก็มีสัดส่วนของคณะที่มีวัฒนธรรมองค์การแบบสร้างสรรค์อยู่เป็นจำนวนน้อย เฉลี่ยรวมประมาณ 21%ของคณะทั้งหมดที่ศึกษาผลการวิจัยที่พบแสดงให้เห็นว่า การเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้เป็นสิ่งที่สำคัญในสถาบันการศึกษา เพราะไม่เพียงแต่จะสะท้อนถึงศักยภาพในการเพิ่มขีดความสามารถในการเรียนรู้อย่างต่อเนื่องของผู้เกี่ยวข้องในการให้ความรู้แล้ว ยังเป็นส่วนที่มีผลต่อความพึงพอใจในการทำงานด้วย และในการพัฒนาไปสู่การเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้นั้น ปัจจัยที่สำคัญประหนึ่งก็คือ วัฒนธรรมองค์การ หากองค์การมีวัฒนธรรมแบบสร้างสรรค์ ก็มีส่วนผลักดันให้การพัฒนาไปสู่การเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ได้มากขึ้น แต่น่าเสียดายที่วัฒนธรรมองค์การส่วนใหญ่มีลักษณะแบบไม่สร้างสรรค์ จึงควรที่ผู้บริหารองค์การจะให้ความสำคัญในการปรับเปลี่ยนวัฒนธรรมองค์การของตนให้เอื้อต่อการพัฒนาไปสู่องค์การแห่งการเรียนรู้ที่ดีต่อไป

This survey research of “The Potential in Building the Learning Organization for Public and Private University” aims to investigate the overall ability to build the learning organization of the public and private university including the effects of organizational culture on their abilities to build the learning organization, and the effects of learning organization on organization performance (studied in terms of job satisfaction). Accordingly, the underlying concepts for the conceptual framework involve learning organization, organizational culture, and job satisfaction.
The analysis of data collected from 24 public and private universities in Bangkok reveals that organizational learning capability has a positively relation to job satisfaction. And, the faculties with constructive culture perform better learning organization attributes and influence more job satisfaction than faculties with defensive culture (passive and aggressive/defensive) do. When comparing the learning organization attributes between public and private university, the result shows no significant difference, as there are only minor portion (21%) of the faculties with constructive culture in both sectors.
The results of findings indicates that learning organization is an essential for the academic institutes, because it does not only enhance the abilities in continually expanding capacity to learn of the knowledge providers, but it also influences on their job satisfaction. The results also conclude that one of the key factors in building the learning organization is organizational culture. If faculties have constructive culture, they will better commit to learning organization. Unfortunately, most of the faculties do not have constructive culture. The executives of universities should, therefore, pay more attention in this issue in order to further adapting their organizational culture in consistent to learning organization climate

---