การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างระดับความเป็นทางการ การกระจายอำนาจ และระดับนวัตกรรมองค์กร

งานวิจัยเรื่อง “การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างระดับความเป็นทางการ การกระจายอำนาจ และระดับนวัตกรรมองค์กร” มีวัตถุประสงค์หลักสองประการคือ เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างบรรยากาศในองค์กร (ความเป็นทางการและการกระจายอำนาจ) กับระดับนวัตกรรมในองค์กร และเพื่อตรวจสอบผลกระทบจากตัวแปรแทรก (ได้แก่ การจัดการความรู้ขององค์กรในส่วนของการจัดหาความรู้ การแปลงความรู้ และการประยุกต์ใช้ความรู้) ที่มีต่อความสัมพันธ์ระหว่างบรรยากาศในองค์กรและระดับนวัตกรรมในองค์กร

การศึกษาครั้งนี้เป็นงานวิจัยเชิงปริมาณ ทำการเก็บข้อมูลด้วยการสำรวจโดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการวิจัย ประชากรในการศึกษาครั้งนี้คือ บริษัทที่จดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทยที่ไม่ใช่กลุ่มกองทุนจำนวนรวมทั้งสิ้น 478 บริษัท คณะผู้วิจัยได้แจกแบบสอบถามไปยังทุกบริษัทและเมื่อได้รับข้อมูลกลับมาแล้ว คณะผู้วิจัยได้วิเคราะห์ภาพรวมของข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา ทำการตรวจสอบคุณสมบัติการวัดในแง่ของความตรงและความเที่ยงของมาตรวัดด้วยการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน และทดสอบสมมติฐานด้วยเทคนิคการวิเคราะห์สมการถดถอยโลจิสติกส์
ผลการวิจัยในครั้งนี้พบว่า มีแบบสอบถามที่ถูกส่งกลับมาจำนวน 93 ชุด (คิดเป็นอัตราตอบกลับ 19.45%) บริษัทที่ส่งแบบสอบถามกลับมาส่วนใหญ่อยู่ในกลุ่มอุตสาหกรรมธุรกิจการเงิน อสังหาริมทรัพย์ และบริการ (ทั้งสามอุตสาหกรรมคิดเป็น 50 เปอร์เซ็นต์ของทั้งหมด) มีจำนวนพนักงานอยู่ในกลุ่มไม่เกิน 500 คนมากที่สุด คิดเป็น 43.8 เปอร์เซ็นต์ สำหรับผู้ตอบแบบสอบถาม ส่วนใหญ่เป็นกลุ่มที่จบระดับการศึกษาสูงกว่าปริญญาตรี (70 เปอร์เซ็นต์) และมีตำแหน่งงานเป็นผู้บริหารระดับกลาง (47.2 เปอร์เซ็นต์) โดยทำงานในสายงานวางแผน/กลยุทธ์องค์กร (41.4 เปอร์เซ็นต์) สำหรับการทดสอบคุณสมบัติความเที่ยงและความตรงของมาตรวัด พบว่ามาตรวัดสำหรับทุกตัวแปรมีคุณสมบัติความเที่ยงและความตรงเป็นไปตามเกณฑ์ที่แนะนำโดยงานวิจัยเก่าทั้งหมด และจากการทดสอบสมมติฐาน พบว่าตัวแปรความเป็นทางการมีความสัมพันธ์กับนวัตกรรมเฉพาะด้านกลยุทธ์และด้านกระบวนการ และตัวแปรการจัดการความรู้เป็นตัวแปรแทรกที่มีนัยสำคัญทางสถิติสำหรับความสัมพันธ์ดังกล่าว ส่วนตัวแปรการกระจายอำนาจไม่มีความสัมพันธ์กับนวัตกรรมในองค์กรเลยยกเว้นนวัตกรรมด้านกลยุทธ์ 

This research entitled “The Study on the Relationship between Formalization, Decentralization, and Organizational Innovativeness” has two main objectives. First, it aims to examine the relationship between organizational climates (formalization and decentralization) and organizational innovation. Second, it investigates the moderating effect of knowledge acquisition, knowledge conversion, and knowledge application on the relationship between organizational climates and innovation.

This study, which is a quantitative work, employed survey as data collection strategy, using questionnaire as instrument. The population as well as the sample in this study consists of the companies listed in the Thai stock market (except all mutual funds) totaling 478 members. After the data was obtained, the researchers analyzed the descriptive statistics, examined the validity and reliability of all measurement scales using the confirmatory factor analysis technique, and tested relevant hypotheses using logistic regression analysis technique.
Ninety three questionnaires were returned to the researchers (or 19.45% response rate). Majority of companies replying the questionnaires were in the financial services, properties, and services sectors, altogether accounting for 50% of all companies. Majority of participating companies (around 43.8%) had no more than 500 employees. As for respondents, most of them held postgraduate degrees (70%), were middle management of their companies (47.2%), and worked in the organizational planning/strategies area (41.4%). All measurement scales were found to be valid and reliable according to the criteria suggested by extant literature. The hypotheses testing showed that formalization was related to only strategy and process innovation; and, knowledge management was found to be a statistically significant moderator for such a relationship. On the other hand, decentralization was found to have no relationship with all types of organizational innovation except strategy innovation.

---