การถอดบทเรียนกระบวนการสื่อสารของกลุ่มเยาวชนในจิตสำนึกสาธารณะ

การวิจัยเรื่อง การถอดบทเรียนกระบวนการสื่อสารของกลุ่มเยาวชนในจิตสำนึกสาธารณะของชมรมพุทธศาสตร์สากล มีวัตถุประสงค์ คือ 1. เพื่อศึกษาวิเคราะห์รูปแบบการสื่อสารในการสร้างเครือข่าย การรวมตัวของกลุ่มและการขยายเครือข่ายของกลุ่มเยาวชนในการดำเนินกิจกรรมสาธารณะ 2. เพื่อทราบกระบวนการสื่อสารที่กลุ่มเยาวชนสร้างความเข็มแข็งและเสริมสร้างความผูกพันในการมีจิตสำนึกร่วมกัน 3. เพื่อศึกษาปัจจัยที่นำไปสู่ความสำเร็จของกลุ่มเยาวชนในการสร้างเครือข่ายให้มีความเข็มแข็ง
การวิจัยครั้งนี้ใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ 4 รูปแบบ อันได้แก่ 1. การศึกษาเอกสาร (Documentary Research) 2. การสัมภาษณ์แบบเจาะลึก ( In-Depth Interview) 3. การสนทนากลุ่มย่อย (Focus Group Interview ) และ 4. การสังเกตการณ์แบบไม่มีส่วนร่วม (Non - participation observation )
ผลการวิจัยพบว่า รูปแบบการสื่อสารในการสร้างเครือข่ายของกลุ่มเยาวชนจะ เน้นการสื่อสารระหว่างบุคคล การสื่อสารกลุ่ม การใช้สื่อกิจกรรม และการสื่อสารผ่านพิธีกรรมทางศาสนาในขณะที่กระบวนการสื่อสารเพื่อสร้างความเข็มแข็งและความผูกพันของกลุ่มเยาวชนการสื่อสารผ่านกระบวนการกลุ่มในลักษณะ (Social Relationship) ที่มาจากความสัมพันธ์ทางสังคมเดียวกัน
ส่วน ปัจจัยที่นำไปสู่ความสำเร็จของกลุ่มได้แก่ การให้ความศรัทธาในกิจกรรมที่ใช้ “บุญ ” การสร้างบุญบารมีอันเป็นเป้าหมายและแนวปฏิบัติของชมรมพุทธศาสตร์ การสื่อสารระหว่างสมาชิกที่ถูกบ่มเพาะด้วยความรักและเมตตา ระบบการสื่อสารแบบเปิด และภาวะผู้นำ
ข้อเสนอแนะต่อการวิจัยครั้งต่อไป ควรมีการศึกษาด้านทักษะการสื่อสารของผู้นำที่สามารถเชื่อมโยงศรัทธาทางพุทธศาสนาสู่เยาวชน การศึกษาองค์ประกอบด้านการออกแบบสาร (Message Design) ที่สอดคล้องกับเยาวชนยุคใหม่ในสังคมสารสนเทศ รวมไปถึงการศึกษาผู้รับสาร ในลักษณะ (Audience Approach )

The present research on the lessons learned from the youths’ group communication process regarding public consciousness has objectives as follows: 1) to analyze the youths’ group communication patterns in building networks, gathering and expanding networks in undertaking public activities, 2) to examine communication process of the youths in strengthening and promoting mutual closeness in having public consciousness, and 3) to identify factors leading to successful networking of the youths. This research applied four qualitative research methods including documentary research, in-depth interviews, focus group discussions and non-participation observation.
The results of the study indicated that communication patterns in building networks through the youths’ group activities were inter-personal communications, group communications, media activities and communications through religious activities. Meanwhile, the communication process to strengthen the groups and to build mutual closeness were group communications related to social relationship derived from sense of belonging to similar social groups.
In addition, factors that lead to successful groups included strong belief in activities to make merits to achieve the final goal in life, which is the usual practice of Buddhist clubs; group communications based on love and mercy; open communications; and leadership.
Suggestions for future research were to investigate communication skills of leaders who can link Buddhist belief and the youths, to study elements of message design consistent with the youths’ modern way of life in the current IT society, as well as to do research on the audience using Audience Approach

---