พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว : พระราชอัจฉริยะทางภาษาที่ปรากฎในพระราชนิพนธ์แปล

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว : พระราชอัจฉริยะทางภาษาที่ปรากฏในพระราชนิพนธ์แปล “นายอินทร์ผู้ปิดทองหลังพระ” เป็นบทความเทิดพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวให้ปรากฏเด่น ในพระปรีชาสามารถด้านภาษาและวรรณศิลป์ “นายอินทร์ผู้ปิดทองหลังพระ” แสดงถึงพระวิริยะอุตสาหะและความเชี่ยวชาญในการแปลจาก ภาษาหนึ่งไปสู่อีกภาษาหนึ่งได้อย่างลึกซึ้ง ด้วยกลวิธีการแปลเฉพาะพระองค์ ตั้งแต่การแปลนามเรื่อง ซึ่งใช้การถ่ายทอดตัวอักษร คือ “Intrepid” เป็น “อินทรปิด” ในแง่ความหมาย คำว่า “อินทร” หมายถึง พระอินทร์ ซึ่งเป็นความเชื่อของคนไทยเกี่ยวกับเรื่องทำดีที่ไม่ต้องได้รับผลตอบแทน ผู้ศึกษาได้ตั้งข้อสังเกตว่าพระองค์ทรงใช้กลวิธีการแปล 2 ลักษณะ กล่าวคือ ลักษณะที่ 1 ทรง ถ่ายทอดด้วยการแปลตามตัวอักษร เป็นการถอดศัพท์จากต้นฉบับแล้วนำมาเรียบเรียงใหม่ให้ได้ความ เท่าเดิม ทรงเลือกใช้คำให้เข้ากับบริบทเป็นอย่างดี เช่น การใช้คำศัพท์เฉพาะ การใช้คำที่มีความหมาย กว้างกว่าความหมายตามตัว และลักษณะที่ 2 ทรงแปลถ่ายทอดเนื้อหา และความหมายด้วยการทำความ เข้าใจแล้วปรับเปลี่ยนให้เป็นแบบไทยด้วยการเลือกสรรคำ สำนวน ภาษา เพื่อให้เข้ากับสถานการณ์บาง ตอนในเรื่อง ซึ่งเป็นการผสมผสานวัฒนธรรมไทยอย่างแนบเนียน จะเห็นได้ว่าพระราชนิพนธ์แปลเรื่อง นี้มีลักษณะเด่นในการเลือกสรรคำในการแปล เช่น การใช้คำซ้อน คำซ้ำ ทำให้ผู้อ่านเกิดความเข้าใจ เกิดภาพ เกิดอารมณ์ และความรู้สึก นอกจากนี้ยังมีลักษณะพิเศษในการแปล คือ การให้ความรู้เพิ่มเติม ซึ่งไม่มีปรากฏในต้นฉบับ ทำให้บางตอนบางสถานการณ์ชัดเจนยิ่งขึ้น และในบางตอนพระองค์ยังทรง แทรกพระอารมณ์ขันไว้อีกด้วย “นายอินทร์ผู้ปิดทองหลังพระ” เป็นพระราชนิพนธ์แปลที่สะท้อนให้ เห็นพระราชอัจฉริยะทางภาษาต่างประเทศและภาษาไทยโดยแท้

---